به گزارش سرای امید به نقل از تابناک ، مردمی که چشم انتظار بهبود بیماران بستری در مراکز درمانی، در پیاده‌رو‌های مجاور بیمارستان‌ها سرگردانند و شب‌ها را گاه در خودرو، گاهی در چادر و بعضی اوقات روی نیمکت یا گوشه معابر به صبح می‌رسانند.

به گزارش «تابناک»؛ آنچه خواندید، روایت آشنایی برای آن دسته از ساکنان شهر‌های پرجمعیت کشورمان از جمله تهران است که در رفت و آمد‌های روزانه از کنار مراکز درمانی دولتی عبور می‌کنند و با دیدن این تصاویر از خود می‌پرسند، آیا نمی‌شود برای این وضعیت تدبیری اندیشید؟ مگر نه اینکه در بسیاری از بیمارستان‌ها اظهار نظر رهبر انقلاب به چشم می‌خورد که تاکید دارد بیماران نباید جز رنج بیماری درد و دغدغه دیگری داشته باشند؟!

نکته جالب توجه آنجاست که سال‌ها پیش برای رفع این معضل، تدابیری ویژه اتخاذ و دست کم در مناطقی از تهران اجرا شده که «همراه‌سرا» نام دارد و هدف از آن، اسکان رایگان همراهان بیمار‌هایی است که از شهر‌های دور و نزدیک روانه پایتخت می‌شوند و بعد از بستری بیمارشان، جایی برای اقامت ندارند و از عهده مخارج اقامت در هتل ها، مهمانسرا‌ها و… برنمی‌آیند.

ایده‌ای انسان دوستانه و قابل توجه که با گذشت مدتی از اجرایش، مشخص شد قادر به رفع کامل مشکل نیست و حتی مسائل و مشکلاتی در آن بروز کرد و نیازمند بازنگری به نظر می‌رسد. مساله‌ای که موضوع محوری برنامه اخیر «پرسشگر» (در رسانه ملی) با حضور برخی صاحب نظران این حوزه قرار گرفته که گزیده‌هایی از آن پیش رویتان قرار دارد و توضیح می‌دهد که چرا همراه سرا‌ها قادر به رفع خیابان خوابی همراهان بیماران نبوده و نیستند.

دکتر احمد احمدی صدر، مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران: اولین روز مسئولیتم مشاهده کردم که در یکی از بیمارستان‌های تهران، ۲۰ چادر پشت بیمارستان دایر شده و همراهان بیماران در فصل زمستان در این چادر‌ها مستقر شده اند که در شان مردم نیست، وجهه خوبی ندارد و جلوه‌های نازیبایی بود و برای آن‌ها خطرناک است، چون برای گرمایش، از وسایل غیراستاندارد مانند پیک نیک استفاده می‌شد.

تا کنون در کنار چندین بیمارستان اصلی و شلوغ پایتخت، ۷ همراه سرا دایر شده و ۲ همراه سرا به زودی افتتاح می‌شود. هدف ما افزایش تعداد همراه سرا‌ها با مشارکت خیرین سلامت است. در حال حاضر با ۵۰۰ تخت در همراه سراها، ۱۵ هزار نفر شب در ماه به همراهان بیماران ارائه خدمات می‌شود.

بر اساس قانون شهرداری موظف به ایجاد همراه سرا نیست و امیدواریم در آینده نزدیک با تصویب قانونی، یکی از دستگاه‌ها متولی این امر شود. مردم می‌خواهند دستگاه ها، وظایف ذاتی خودشان را انجام دهند. در قانون اساسی حاکمیت مکلف به ارائه خدمات سلامت است و همراهان بیماران نیز یکی از حوزه‌های جانبی خدمات سلامت است.

مراجعه برخی هموطنان برای درمان به مراکز درمانی پایتخت، به دلیل امکانات بالای درمانی در پایتخت و نبود این امکانات در مناطق کمتربرخوردار است. همچنین آگاهی رسانی بیمارستان‌ها از خدمات خودشان مهم است تا بار مراجعات در کلانشهر‌های دیگر، توزیع شود.

نهاد‌ها و وزارتخانه‌ها در ارائه خدمات مطلوب به همراهان بیماران مسئولیت اجتماعی دارند؛ سهم مسئولیت اجتماعی این ارگان‌ها می‌تواند به سوی خدمات رسانی به همراهان بیماران هدایت شود؛ به عنوان نمونه یک یا دو اتاق از هتل‌ها و مهمانسرا‌های سازمانی در تهران می‌تواند در اختیار همراهان بیماران قرار گیرد.

خوشبختانه مجمع خیرین سلامت و گروه‌های خیرین در این زمینه دلسوزانه کمک می‌کنند، اما باید بپرسیم که مسئولیت همراهان بیماران در کشور، بر عهده کیست؟ وزارت بهداشت و نهاد دیگری در این زمینه، ملزم نشده است. امروز مسئولیت این حوزه را به یک نهاد، تفویض نکرده ایم، در حالی که در برخی کشورها، بیمارستان موظف است مجموعه هتلینگی برای خدمات به همراهان بیماران داشته باشد که در آن قشر برخوردار، هزینه می‌پردازند و قشر کمتر برخوردار نیز رایگان خدمت می‌گیرند.

برخی همراهان بیماران از اقامت در همراه سرا‌ها که فاصله زیادی هم با بیمارستان‌ها ندارند، خودداری و عنوان می‌کنند که دوست دارند در کنار بیماران شان در بیمارستان‌ها باشند که این اقدام نیاز به فرهنگسازی دارد